Τί είναι ΔΕΠΥ; (ΜΕΡΟΣ ΙΙ)

Διατροφικές δυσκολίες: Τα βρέφη με ΔΕΠΥ συχνά δυσκολεύονται να περάσουν από το γάλα στις στερεές τροφές, παρουσιάζοντας έντονες αντιδράσεις ή αρνήσεις.

Ασταθείς ώρες ύπνου: Το πρόγραμμα ύπνου είναι ασταθές, με συχνές διακοπές που δυσκολεύουν τη ρουτίνα της οικογένειας.

Επίμονο κλάμα χωρίς προφανή λόγο: Τα βρέφη μπορεί να κλαίνε έντονα και για μεγάλα χρονικά διαστήματα, χωρίς να υπάρχει προφανής αιτία.

Έντονη κινητικότητα: Συχνά παρουσιάζουν συνεχή κινητικότητα μέσα στην κούνια, κάτι που δυσκολεύει το ηρεμιστικό παιχνίδι ή τον ύπνο.

Καθυστερήσεις στην ανάπτυξη της ομιλίας: Τα πρώτα σημάδια ομιλίας και επικοινωνίας μπορεί να καθυστερούν σε σύγκριση με τα αναμενόμενα αναπτυξιακά ορόσημα.

Έλλειψη ελέγχου των σφιγκτήρων: Υπάρχει συχνά καθυστέρηση στον έλεγχο της τουαλέτας, με δυσκολία στη μετάβαση από τις πάνες.

Εντονότερη διάγνωση: Τα συμπτώματα της ΔΕΠΥ είναι πιο εύκολα αναγνωρίσιμα σε αυτή την ηλικία.

Σωματική διέγερση: Το παιδί εμφανίζει έντονη κινητικότητα και συχνά δυσκολεύεται να παραμείνει ήρεμο.

Δυσκολία συνεργασίας: Τείνει να μη συνεργάζεται εύκολα, επιδιώκοντας να προσελκύσει την προσοχή των γύρω του.

Αδεξιότητα: Συχνά δείχνει αδέξιο στις κινήσεις του.

Επικίνδυνες καταστάσεις: Λόγω της παρορμητικότητάς του, μπορεί να βρεθεί σε επικίνδυνες καταστάσεις. Το παιδί φαίνεται σαν να μη φοβάται, κάτι που οδηγεί συχνά σε τραυματισμούς.

Συμπεριφορά στην τάξη: Ασχολείται με άσχετα αντικείμενα ή δραστηριότητες και συνήθως παραμένει όρθιο, αδυνατώντας να συγκεντρωθεί σε οργανωμένες δραστηριότητες.

Καθυστερήσεις στον λόγο: Η ανάπτυξη της ομιλίας μπορεί να καθυστερήσει, ενώ παρατηρούνται δυσκολίες στην άρθρωση και στη δομή της σκέψης.

Αντίδραση στη ματαίωση: Το παιδί δυσκολεύεται να αποδεχθεί τη ματαίωση, με αποτέλεσμα να αντιδρά συχνά επιθετικά.

Εύκολη αναγνώριση των συμπτωμάτων: Σε αυτό το στάδιο, τα χαρακτηριστικά της ΔΕΠΥ διακρίνονται ξεκάθαρα, βοηθώντας στη διάγνωση και την κατανόηση της συμπεριφοράς του παιδιού.

Εναντιωματική/Προκλητική συμπεριφορά: Το παιδί μπορεί να εκδηλώνει αντιδραστική συμπεριφορά, αμφισβητώντας κανόνες και οδηγίες.

Μαθησιακές δυσκολίες: Εμφανίζονται δυσκολίες στην ανάγνωση, τη γραφή και τα μαθηματικά, οι οποίες επηρεάζουν την ακαδημαϊκή του απόδοση.

Χαμηλά κίνητρα: Συχνά παρουσιάζει έλλειψη ενδιαφέροντος για δραστηριότητες που απαιτούν προσπάθεια ή συγκέντρωση.

Ασυνέπεια στις υποχρεώσεις: Το παιδί μπορεί να δυσκολεύεται να ακολουθήσει καθημερινές υποχρεώσεις, κάτι που μπορεί να δημιουργήσει εντάσεις στο οικογενειακό ή σχολικό περιβάλλον.

Αίσθηση ότι όλοι ασχολούνται μαζί τους: Πολλά παιδιά με ΔΕΠΥ νιώθουν πως είναι το επίκεντρο της προσοχής, κάτι που εντείνει το άγχος και την ανησυχία τους.

Επιθετικότητα στις παρέες: Οι κοινωνικές τους σχέσεις συχνά επηρεάζονται αρνητικά, καθώς μπορεί να αντιδρούν επιθετικά σε συνομηλίκους ή να δυσκολεύονται να δημιουργήσουν φιλίες.

Μείωση σωματικής δραστηριότητας: Τα άτομα συχνά παρουσιάζουν λιγότερη κινητικότητα, αλλά η διάσπαση προσοχής και η παρορμητικότητα παραμένουν εμφανείς.

Χαμηλή σχολική επίδοση και αποτυχία: Η δυσκολία συγκέντρωσης και η απουσία κινήτρων μπορεί να οδηγήσουν σε χαμηλές σχολικές επιδόσεις, ακόμα και στην εγκατάλειψη του σχολείου.

Έντονες διαμάχες: Οι σχέσεις με γονείς και πρόσωπα εξουσίας συχνά χαρακτηρίζονται από συγκρούσεις και ένταση.

Δυσκολίες στην ανάγνωση: Παρόλο που τα άτομα μπορεί να έχουν μάθει να διαβάζουν, εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν προβλήματα με την κατανόηση και την ταχύτητα.

Κοινωνικά και συμπεριφορικά προβλήματα: Συχνά αντιμετωπίζουν σοβαρές δυσκολίες στη δημιουργία και τη διατήρηση κοινωνικών σχέσεων, ενώ μπορεί να εμφανίσουν παραβατική συμπεριφορά.

Πιθανή ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη: Η παρορμητικότητα μπορεί να οδηγήσει σε επικίνδυνες συμπεριφορές, όπως η μη προστατευμένη σεξουαλική δραστηριότητα.

Χρήση ουσιών: Υπάρχει αυξημένος κίνδυνος πειραματισμού ή εθισμού σε ουσίες, ως τρόπος διαχείρισης του άγχους ή της κοινωνικής πίεσης.

Μειωμένοι στόχοι και όνειρα: Πολλά άτομα με ΔΕΠΥ δυσκολεύονται να θέσουν ή να επιτύχουν στόχους, με αποτέλεσμα να μην έχουν όραμα για το μέλλον.

Μείωση των συμπτωμάτων: Αν και η υπερκινητικότητα και η παρορμητικότητα μειώνονται, η αδυναμία συγκέντρωσης παραμένει έντονη.

Δυσκολία στη συγκέντρωση και προσοχή: Η δυσκολία να διατηρήσουν την προσοχή τους μπορεί να επηρεάσει τόσο την εργασία όσο και την προσωπική ζωή.

Παρορμητική συμπεριφορά: Συχνά αντιδρούν αυθόρμητα, παίρνοντας αποφάσεις που μπορεί να έχουν αρνητικές συνέπειες.

Μειωμένη λειτουργικότητα: Η καθημερινή τους αποτελεσματικότητα μειώνεται λόγω της έλλειψης οργάνωσης και της συχνής αναβολής υποχρεώσεων.

Προβλήματα μάθησης: Πολλοί ενήλικες με ΔΕΠΥ παραμένουν «αιώνιοι φοιτητές», δυσκολευόμενοι να ολοκληρώσουν σπουδές ή να αναπτύξουν δεξιότητες.

Επαγγελματική αστάθεια: Η ανία και η παρορμητικότητα οδηγούν συχνά σε ασταθή επαγγελματική πορεία, ενώ οι προβληματικές συνεργασίες ή ξεσπάσματα μπορεί να οδηγήσουν σε απολύσεις.

Χαμηλή αυτοεκτίμηση: Η συνεχής αίσθηση αποτυχίας ή ανεπάρκειας συχνά επηρεάζει την αυτοπεποίθησή τους.

Προσωπικές σχέσεις: Μπορεί να παντρεύονται νωρίς λόγω παρορμητικών αποφάσεων, αλλά συχνά νιώθουν απογοήτευση από τον γάμο τους, λόγω των προβλημάτων που προκύπτουν.

Φαρμακευτική Αγωγή: Η φαρμακευτική αγωγή αποτελεί βασικό εργαλείο στη θεραπεία της ΔΕΠΥ, μειώνοντας συμπτώματα όπως η διάσπαση προσοχής, η παρορμητικότητα και η υπερκινητικότητα.

Πρώιμη Παρέμβαση: Η πρώιμη παρέμβαση είναι ιδιαίτερα σημαντική στα πρώτα χρόνια της ζωής, καθώς ο εγκέφαλος του παιδιού είναι πιο «πλαστικός» και δεκτικός σε αλλαγές. Η έγκαιρη δράση μπορεί να περιορίσει τις συνέπειες της ΔΕΠΥ και να διευκολύνει την ανάπτυξη δεξιοτήτων.

Παρεμβάσεις στη Συμπεριφορά:
-Συμβουλευτική και εκπαίδευση γονέων: Οι γονείς εκπαιδεύονται για τη διαχείριση της συμπεριφοράς του παιδιού, χρησιμοποιώντας τεχνικές όπως η θετική ενίσχυση και η σαφής καθοδήγηση.
-Διαχείριση σχολικής τάξης:
Στρατηγικές όπως η οργάνωση του περιβάλλοντος, η ανατροφοδότηση και η προσαρμογή των εργασιών μπορούν να βοηθήσουν το παιδί να προσαρμοστεί στο σχολείο.

Γνωστική Εκπαίδευση: Βοηθά το άτομο να αναπτύξει δεξιότητες διαχείρισης χρόνου, οργάνωσης και συγκέντρωσης.

Νευροανάδραση: Χρησιμοποιεί τεχνολογίες για την ενίσχυση της εγκεφαλικής λειτουργίας.

Παιγνιοθεραπεία: Μέσα από το παιχνίδι, το παιδί μαθαίνει να εκφράζει συναισθήματα και να βελτιώνει τη συμπεριφορά του.

Ατομική Ψυχοθεραπεία: Παρέχει στο άτομο υποστήριξη για τη διαχείριση των συναισθημάτων, του άγχους και της αυτοεκτίμησης.

Ψυχανάλυση: Μπορεί να βοηθήσει στην κατανόηση βαθύτερων αιτιών της συμπεριφοράς.

Αισθητηριακή Απαρτίωση: Στοχεύει στην ομαλή επεξεργασία των αισθητηριακών πληροφοριών, ενισχύοντας την καθημερινή λειτουργικότητα.

Ακαδημαϊκή Απόδοση: Η παρέμβαση βοηθά τα παιδιά να αποκτήσουν δεξιότητες που τα υποστηρίζουν στις πρώτες σχολικές εμπειρίες, διευκολύνοντας τη συγκέντρωση, την οργάνωση και τη συνεργασία με άλλους.

Κοινωνική Απόδοση: Βοηθά στη βελτίωση της κοινωνικής συμπεριφοράς και στην ανάπτυξη υγιών σχέσεων με συνομηλίκους και ενήλικες.

Πλαστικός Εγκέφαλος: Κατά την προσχολική ηλικία, ο εγκέφαλος είναι πιο «πλαστικός», δηλαδή πιο δεκτικός σε αλλαγές και βελτιώσεις μέσω εκπαιδευτικών και θεραπευτικών μεθόδων.

Οικογενειακή Λειτουργία: Μέσα από την καθοδήγηση και εκπαίδευση των γονέων, η παρέμβαση βελτιώνει τη δυναμική μέσα στην οικογένεια, ενισχύοντας την υποστήριξη και την κατανόηση των αναγκών του παιδιού.

Λιγότερες Συννοσηρότητες: Με την έγκαιρη δράση, μειώνονται οι πιθανότητες εμφάνισης πρόσθετων ψυχικών ή συμπεριφορικών διαταραχών που συχνά συνδέονται με τη ΔΕΠΥ.